Het gezicht achter de draadjes en artikelen: En toen zei het halve schoolplein tegen een 10-jarig jongetje: “ja hij (ik dus) is te slecht voor deze school.’
Op sociale media presenteert iedereen zijn of haar beste versie. Op Twitter gaat het er soms hard aan toe, en dat mag ook. Alleen is de vraag: zou je op dezelfde manier hebben gedaan als we tegenover elkaar zaten op het terras? De vraag stellen is hem beantwoorden. Laatst stelde een twitteraar dat hij mijn “vmbo” terugzag in mijn analyses. Toen ik daarop een draadje maakte om mijn achtergrond te duiden, zag ik dat heel veel mensen niet eens wisten dat ik op het vmbo-kader ben begonnen. Daarom gaat dit artikel over mij: wie is de persoon achter de tweets, draadjes en artikelen?
10 years after MH17, there are still people who say this is not their war, as if it’s a choice.
Ten years ago, I was sitting with my parents and brother on a terrace in Laos. We were enjoying the Laotian tranquility, where motorbikes stopped to wake sleeping dogs before continuing on their way. The contrast with the Netherlands was striking: in the Netherlands, there would have been impatient honking. We had just finished a Laotian curry, were sipping coffee, and enjoying the music of Michael Jackson and Joy Division after a long day of walking. Everything seemed perfect for a peaceful tropical evening in Laos until one of us went to retrieve the phones. All four phones were so hot you could fry an egg on them. At first, we thought it was due to the heat, but no, they were red-hot from over thirty missed calls. A plane had been shot down over Ukraine.
10 jaar na MH17 zijn er nog steeds mensen die zeggen dat dit niet hun oorlog is, alsof het een keuze is.
Precies tien jaar geleden zat ik met mijn ouders en broertje op een terras in Laos. We genoten van de Laotiaanse gemoedelijkheid, waar brommers stopten om slapende honden wakker te maken om vervolgens weer door te kunnen rijden. Het contrast met Nederland was groot: in Nederland zou er ongeduldig getoeterd worden. We hadden net de Laotiaanse curry achter de kiezen, zaten aan de koffie en genoten na een lange dag wandelen van de muziek van Michael Jackson en Joy Division op de achtergrond. Alles leek perfect voor een rustgevende tropische avond in Laos, totdat een van ons de telefoons ging ophalen. Alle vier de telefoons waren zo heet, je kon er wel een eitje op bakken. Eerst dachten we dat het door de hitte kwam, maar nee, ze waren roodgloeiend van ruim dertig gemiste oproepen. Er was namelijk een vliegtuig neergeschoten boven Oekraïne.
Without the Holodomor, You Will Not Understand the War and Ukrainians in their struggle against Russian imperialism
When it comes to Ukrainian history, it is noticeable that many people in Western Europe are familiar with Ukrainian Nazis from World War II, like Bandera. However, the Holodomor (literally, the plague of hunger) is not as widely known. Without understanding the Holodomor, one simply cannot comprehend Ukraine’s actions in the current war with Russia, nor why Ukrainian opportunists collaborated with Nazi Germany from 1941. Last Saturday, Ukraine commemorated the Holodomor, a deliberate famine orchestrated by Stalin 90 years ago that claimed the lives of millions of Ukrainians. Professor Timothy Snyder, an expert on the Holocaust in Eastern Europe, asserts that this famine in Ukraine in the 1930s was intentionally created by the Stalinist Soviet regime.
Is Roemenie het nieuwe Tsjechië?
Dinsdag speelt het Nederlands Elftal tegen Roemenië. “Roemenië? Dat moet toch kunnen?” denk je misschien. In de NOS Voetbalpodcast werd deze week de route naar de finale al uitgestippeld. We maken weer exact dezelfde fout als tijdens het EK 2021. Toen dachten we ook dat we gemakkelijk zouden winnen van Tsjechië, maar we verloren kansloos met 2-0. Voordat we ons buigen over mogelijke tegenstanders in de kwartfinale en halve finale, zoals Oostenrijk, Turkije, Engeland of Zwitserland, moeten we eerst maar eens winnen van Roemenië. Als we spelen zoals tegen Oostenrijk, gaan we ook tegen Roemenië onderuit en is het EK alweer voorbij. Maar wat voor (voetbal)land is Roemenië eigenlijk?
Geert Wilders is de winnaar van de Europese Verkiezingen
Als je de binnenlandse pers moet geloven, dan waren de afgelopen Europese Verkiezingen een daverend succes. De ‘rechtse golf’ zou zijn gestagneerd of zelfs zijn gestopt. In de media en bij analisten hoor je vooral een uiterst opgewekte stemming. Dit is wat mij betreft onterecht. De rechtse golf is allesbehalve gestopt. Traditioneel stemmen conservatief-rechtse en praktisch opgeleide kiezers sporadisch bij de Europese Verkiezingen, terwijl progressieve en hoogopgeleiden juist vaker komen opdagen bij de Europese Verkiezingen. Daarom is er geen sprake van stagnatie van het rechtspopulisme. Als slechts de helft van de PVV-kiezers komt opdagen en zelfs dan bijna evenveel zetels behaalt als PvdA-GroenLinks, dan is dat een teken aan de wand. Wij moeten als progressieve kiezers ons daarom ernstig zorgen maken, omdat uiteindelijk de Europese Unie, en niet Nederland, het beleid bepaalt rondom klimaat, migratie en Oekrainepolitiek. Daarom is deze uitslag uiterst zorgwekkend.
De koloniale geschiedenis begint in Ingólfshöfði
Vorige maand heb ik tien dagen in IJsland doorgebracht, een land dat op verrassende wijze verschilt van andere vakantiebestemmingen — en dat heeft weinig te maken met de kou. In plaats van een jetlag, kreeg ik een ‘klimaatlag’. Terwijl het op IJsland nog winter of net lente was, bleef het tot 10 uur ’s avonds licht, alsof winter en zomer een felle ruzie hadden over wie er de baas was. Wat ook opviel, was het totale gebrek aan pittoreske dorpjes en terrasjes die je in andere Europese vakantielanden vindt. In plaats daarvan bood IJsland ruige natuur en uitgestrekte leegtes. Na een half uur wandelen kom je soms geen mens of zoogdier tegen; alleen het geluid van klaterende watervallen en zingende vogels. Het voelde alsof ik in de binnenlanden van de Verenigde Staten was, waar de verlatenheid je omringt. Dit onderstreept IJslands oorsprong als koloniaal land binnen de Scandinavische traditie, van de Vikingen in Canada tot de Deense kolonisten in Groenland. In dit artikel zal ik betogen waarom IJsland deel uitmaakt van deze koloniale geschiedenis.
Waarom het verbieden van Russia Today symboolpolitiek is gebleken
Zondagavond werd bekend dat Israël gaat verbieden. Net als bij Russia Today lijkt dit een draconische maatregel. Een verbod op een nieuwszender, hoe populistisch, politiek gekleurd of selectief ook, is nooit de oplossing. Het is bovendien een aanval op de persvrijheid. Ik was tegen het verbod op Russia Today en ben zeker tegen een verbod op Al Jazeera, omdat dit een precedent schept en vooral een aanval op de persvrijheid betekent.
De PVV roept maar wat en is blind voor de gevolgen van haar eigen beleid
Geert Wilders verklaarde op 13 april zijn onvoorwaardelijke steun aan Israël op het socialmedia-platform X, voorheen Twitter. Dit was naar aanleiding van een Iraanse vergeldingsaanval op Israëlische burgerdoelen. Deze Iraanse vergeldingsactie was op zijn beurt een reactie op een Israëlische aanval op een Iraans consulaat in Syrië eerder die maand. Het Iraanse regime stelt dat Israël van de kaart moet worden geveegd. Geert Wilders stelt dat hij altijd de Israëlische veiligheidsbelangen een warm hart toedraagt. Zo anders is het stemgedrag van de PVV als het gaat over Oekraïne. De PVV stemt voortdurend tegen de levering van bijvoorbeeld F-16s aan Oekraïne, terwijl deze cruciaal zijn om onder andere Iraanse drones (die ook op 13 april Israel aanvielen) te neutraliseren. Als Oekraïne deze Iraanse drones niet kan neutraliseren, ontstaat er een verhoogd risico op een massale vluchtelingenstroom uit Oekraïne. Dat lijkt allesbehalve wat de PVV voor ogen heeft, toch?
Rusland mag blij zijn dat de NAVO nog bestaat
Hef de NAVO op,” riepen critici van de NAVO toen de Sovjet-Unie in 1991 uiteenviel. Deze oproep legt het gebrek aan het Centraal-Europese perspectief in het NAVO-debat pijnlijk bloot. Landen uit Centraal-Europa wilden graag toetreden tot de NAVO. Zo drongen Polen en Tsjechië aan op verdere NAVO-uitbreiding, niet de Verenigde Staten, die juist terughoudend waren. Tegenstanders van NAVO-uitbreiding richtten zich voornamelijk op het perspectief van de grootmachten, terwijl het Centraal-Europese standpunt cruciaal is om de NAVO-uitbreiding in de jaren negentig te begrijpen. Zonder een Centraal-Europees perspectief in ons debat blijven verkeerde veronderstellingen bestaan, waardoor we langs elkaar heen praten.
Welkom, ik ben Hidde Bouwmeester, historicus, internationale betrekkingen, publicist en spreker. Mijn analyses zijn doorgaans longreads. Tegenwoordig lijkt alles kort en snel te moeten. En toch is het belangrijk om context te bieden in deze onrustige (geopolitieke) tijd. Dankzij de steun van mijn lezers kan ik 2 keer per week zulke longreads schrijven en de waan van de dag wat negeren. Dankzij de vaste bijdrages kan ik soms ook onderwerpen behandelen die anders nauwelijks aan bod komen. U kunt zich ook aanmelden voor mijn Substack, dan krijgt u een mailtje als er een nieuwe analyse online staat.
Steun Hidde
Longreads schrijven, dat kan wordt tegenwoordig steeds lastiger in een tijd waarin alles sneller moet en AI het web overspoelt met informatie. En toch is het belangrijk om context te bieden in deze onrustige (geopolitieke) tijd. Ik doe het graag, maar het kost wel tijd. Doordat ik 2 tot 3 analyses per week schrijf, kan ik er niet nog eens een baan naast nemen. Daarom wordt een (kleine) bijdrage of maandelijkse bijdrage via een abonnement enorm gewaardeerd. Daarmee maakt u mijn werk mede mogelijk. Dat ik werk kan doen dankzij de steun van mijn lezers, daar ben ik jullie enorm dankbaar voor.
