Een speler kopen van Spartak Moskou of Zenit Sint-Petersburg, is geld geven aan het Russische leger
De transferdeadline is vandaag verstreken.
Toch komt elke keer dezelfde vraag terug.
Mogen Nederlandse voetbalteams zaken doen met Russische clubs?
Geen zorgen, dit artikel gaat niet over voetbal.
Scroll dus niet weg, want dit artikel gaat over Rusland en over het morele geweten van Nederlandse voetbalclubs.
Wat vindt u? Is het moreel te verantwoorden om zaken te doen met Russische clubs?
Chris Woerts vindt van wel. Het is gewoon business, en hij noemde FC Utrecht denigrerend ‘moraalridders’.
FC Utrecht vond het moreel onverantwoord om zaken te doen met Spartak Moskou.
Ik vraag me af of Woerts een schuilkelder van binnen heeft gezien.
De jeugdspelers van Dynamo Kyiv en Shakhtar Donetsk namelijk wel.
Dat zijn toch even wat andere zorgen dan dat je jeugdteam degradeert.
Niet alles draait om geld. Of had je in het verleden ook spelers aan de Islamitische Staat moeten verkopen als een club uit het Kalifaat destijds de hoogste bieder was geweest?
Moreel geweten
Het gaat om een moreel geweten.
En die lijkt in de voetbalwereld vaak afwezig. Zo verkocht FC Twente Ugalde in 2024 aan Spartak Moskou.
Feyenoord wilde Ugalde weer terughalen deze zomer, maar vond de vraagprijs te hoog.
De sponsor van Spartak Moskou is Lukoil.
Dit oliebedrijf levert brandstof aan het Russische leger.
Oekraïne heeft al verschillende drone-aanvallen op olieraffinaderijen van Lukoil uitgevoerd.
Koop je dus een speler van Spartak Moskou, dan doe je zaken met een partij die direct betrokken is bij de oorlog.
Dat maakt je misschien wel medeplichtig aan de oorlog en aan Russische oorlogsmisdaden in Oekraïne.
Meer dan voetbal
Zou u uw morele geweten aan de kant schuiven als u vier of zelfs tien keer zoveel kon verdienen?
Misschien wel, maar misschien ook niet.
Daarom is dit ook een maatschappelijk probleem.
De morele vraag over zaken doen met Rusland overstijgt het individuele niveau.
Dit gaat niet over voetbal.
Dit gaat over Nederland.
Maar vooral over de oorlog in Oekraïne.
Juist omdat er veel dwarsverbanden zijn tussen Russische clubs en het Kremlin, kun je dit niet los zien van de oorlog.
De grote Russische clubs worden gesponsord door staatsbedrijven.
Deze staatsbedrijven zijn direct betrokken bij de oorlog in Oekraïne.
De KNVB zou zulke transacties moeten verbieden. Of vertrouwen we liever op het morele geweten van clubs?
Gazprom
Gazprom staat op de sanctielijst. Gazprom is de hoofdsponsor van Zenit Sint-Petersburg.
Koop je een speler van Zenit Sint-Petersburg, dan werk je toch mee aan sanctieontduiking?
Je zoekt hoe dan ook enorm de grenzen op.
Ook het kopen van spelers van Spartak Moskou is allesbehalve onschuldig.
De hoofdsponsor van Spartak Moskou, Lukoil, financierde in 2022 het stadion van Spartak.
Daarom vond ik het goed om te lezen dat FC Utrecht besloot geen zaken te doen met Spartak Moskou vanwege morele bezwaren. FC Utrecht-speler Souffian El Karouani kon voor zes miljoen euro naar Rusland vertrekken.
Ik vraag me af of voetbalclubs zich realiseren dat ze met zulke deals geld overmaken of ontvangen van een partij die direct bij de oorlog in Oekraïne is betrokken.
Het is dus niet hetzelfde als een transferdeal sluiten met Werder Bremen. FC Utrecht deed dus het enige juiste en blies de deal af.
Oorlog
Helaas staat niet iedereen er zo in.
FC Twente had geen morele bezwaren om zaken te doen met Spartak Moskou. De club uit Enschede wilde deze zomer speler Michel Vlap graag aan hun verkopen. Uiteindelijk kwamen ze er niet uit. Hierin speelde morele bezwaren geen rol, zoals bij FC Utrecht.
Als de deal door was gegaan, had FC Twente een deal gesloten met een club waarvan de hoofdsponsor brandstof levert aan het Russische leger in Oekraïne.
2014
Al sinds 2014 houdt Rusland Donetsk bezet.
Als de frontlinies worden bevroren, zal de thuisstad van voetbalclub Shakhtar Donetsk voorgoed in Russische handen vallen.
Het is iets waar we vaak onvoldoende bij stilstaan: kinderen van 14 jaar hebben nooit in hun geboortestad Donetsk kunnen opgroeien.
De meeste fans en jeugdspelers van Shakhtar Donetsk hebben vaker een schuilkelder van binnen gezien dan het voetbalstadion van hun club.
De oorlog en voetbal zijn dus onlosmakelijk met elkaar verbonden.
Daarom sluit je geen deals met Russische voetbalclubs.
Principes
Ik begon in 2001 met voetbal kijken.
In 2002 won Feyenoord de UEFA Cup.
Ja, dan ben je als klein jongetje al snel verkocht.
Ik had het laatst hier met vrienden over.
We vroegen ons af of je favoriete club zaken mag doen met Russische clubs.
We werden het niet eens. Hier botsten principes met clubliefde.
Hoe erg ik ook van Feyenoord houd, ik verbied het ze om zaken met Rusland te doen.
Ik zou het fantastisch vinden als ze kampioen worden.
Maar als ze een speler van een Russische club kopen en vervolgens kampioen worden, dan zou ik diep teleurgesteld zijn.
Ik denk dat ik dan mijn Feyenoord-shirt zou weggooien.
Spelletje
Zaken doen met Russische clubs is een rode lijn.
Het overstijgt mijn Feyenoordhart.
Voetbal is maar een spelletje.
De oorlog in Oekraïne is dat niet.
Daarom doe je geen zaken met clubs uit Rusland.
Doe je zaken met Spartak Moskou, dan maak je geld over naar een club die direct betrokken is bij de oorlog.
Doe je zaken met Zenit Sint-Petersburg, dan doe je zaken met een partij (Gazprom) die op de sanctielijst staat.
De vraag is eigenlijk ook niet of het moreel te verantwoorden is.
De vraag is waarom het eigenlijk mag.
Waarom mogen voetbalclubs zaken doen met Russische clubs waarvan de sponsor op de sanctielijst staat of brandstof levert aan het Russische leger? Misschien moeten we daar over nadenken.
Ik hoop dat ik hiermee u over het een en ander heb kunnen laten nadenken. Mocht u mijn werk waarderen, dan mag u altijd een donatie doen en daarbij maakt u mijn werk mede mogelijk.