10 jaar na MH17 zijn er nog steeds mensen die zeggen dat dit niet hun oorlog is, alsof het een keuze is.
Precies tien jaar geleden zat ik met mijn ouders en broertje op een terras in Laos. We genoten van de Laotiaanse gemoedelijkheid, waar brommers stopten om slapende honden wakker te maken om vervolgens weer door te kunnen rijden. Het contrast met Nederland was groot: in Nederland zou er ongeduldig getoeterd worden. We hadden net de Laotiaanse curry achter de kiezen, zaten aan de koffie en genoten na een lange dag wandelen van de muziek van Michael Jackson en Joy Division op de achtergrond. Alles leek perfect voor een rustgevende tropische avond in Laos, totdat een van ons de telefoons ging ophalen. Alle vier de telefoons waren zo heet, je kon er wel een eitje op bakken. Eerst dachten we dat het door de hitte kwam, maar nee, ze waren roodgloeiend van ruim dertig gemiste oproepen. Er was namelijk een vliegtuig neergeschoten boven Oekraïne.
Eerst drong de ernst niet tot ons door, maar toen we onze telefoons openden, zagen we tot onze schrik een stormvloed aan gemiste oproepen. Onze vrienden wisten niet of wij in MH17 zaten. Want hoe zouden ze? We hadden gezegd dat we vanaf midden juli tot begin augustus in Laos, Maleisië en Singapore zouden zijn. Het besef sloeg pas later in: een Nederlands passagiersvlucht, MH17, was niet neergestort, maar neergeschoten. Drie dagen eerder vlogen wijzelf over Oost-Oekraïne naar Zuidoost-Azië. Ik grapte nog: “best vreemd dat we over Oekraïne vliegen terwijl er oorlog is.” Drie dagen later werd MH17 uit de lucht geschoten en kwamen er 196 Nederlandse staatsburgers om het leven.
Rusland kent geen morele grenzen
De oorlog duurt nu tien jaar en eist dagelijks bijna duizend levens. Rusland voert ongeremd aanvallen uit op peuterspeelzalen, kinderziekenhuizen en stationshallen om angst te zaaien en Oekraïense steden net zoals Grozny in de as te leggen. De oorlog komt steeds dichterbij, een boerengezin in Polen werd getroffen door een uit koersgeraakte Russische raket. Rusland schendt daarnaast voortdurend het NAVO-luchtruim en pleegt zelfs aanslagen in EU-gebied.
Niet mijn oorlog
Toch zijn er in Nederland mensen die dit niet als hun oorlog beschouwen. De slachtoffers van MH17 dachten dat ook. Voor hen was het niet hun oorlog, maar Poetin besloot anders. Of dit onze oorlog is, bepalen wij dus niet; dat doet Poetin. Rusland voert een hybride oorlog tegen ons, gebruikt vluchtelingen als wapen, zoals aan de grens met Finland en Polen (grens met Belarus), gebruikt GPS-jammers om het vliegverkeer rondom Polen en zelfs noordoost-Duitsland plat te leggen en verspreidt desinformatie waarmee ze ons vrije debat te vergiftigen. Of dit jouw oorlog is, is helemaal geen keuze.
Deze hybride oorlogsvoering raakt ons steeds directer. Rusland zet lokale saboteurs in voor aanslagen, waaronder brandstichting en vandalisme. Dankzij Amerikaanse waarschuwingen kon Duitsland gelukkig enkele sabotageaanvallen en zelfs liquidatiepogingen voorkomen. Deze Russische acties zijn allemaal bedoeld om de wapenleveranties naar Oekraïne te saboteren en de steun voor Kyiv te ondermijnen. Je kunt je kop wel in het zand steken en roepen dat het niet jouw oorlog is, maar Rusland heeft besloten dat wij onderdeel uitmaken van de oorlog of we dat nu willen of niet. Net zoals de passagiers van MH17 hebben wij die keuze niet. Poetin heeft die keuze voor ons gemaakt en ziet alle democratieën wereldwijd als een bedreiging, maar vooral die aan de Russische grens.
Desinformatie
Mensen zoals Thierry Baudet en Joost Niemöller beweren vaak dat dit niet hun oorlog is, maar kiezen verrassend vaak de kant van Rusland. Ze herhalen het Russische standpunt en zaaien twijfel over bijvoorbeeld MH17 om de legitimiteit van het onderzoek te ondermijnen. In zijn boek “MH17 de Doofpotdeal” stelt Niemöller dat het onderzoek niet naar waarheidsvinding streeft. Een ongelofelijke schoffering naar het JIT en naar de nabestaanden. Niemöller beweert dat het onderzoek partijdig is omdat Oekraïne bewijsmateriaal aanleverde. Echter, het onderzoeksteam liet de Oekraïense bevindingen juist controleren door andere landen om partijdigheid te minimaliseren. Terwijl ontegenzeggelijk vaststaat dat de BUK-raket die de MH17 neerhaalde van een Russische eenheid uit Koersk kwam en niet van een Oekraïense eenheid, blijven sommigen twijfel zaaien.
Vermoedelijk door een menselijke fout schoten deze zogenaamde ‘separatisten’ de MH17 neer. Stel je voor dat er op een dag 196 Nederlandse staatsburgers zouden omkomen bij een aanslag door moslimfundamentalisten. Dan was iedereen het er over eens dat wij in oorlog waren met het terrorisme. Maar nu is het de Russische staat. De terroristen riepen geen ‘alluah akbar’ en mensen zoals Niemöller en Baudet en hun achterban roepen nu dat het niet hun oorlog is. Dan bekommer je je niet om terrorisme, maar gebruik je terrorisme enkel voor politiek gewin.
Ondermijning door Rusland
Niemöller, Baudet en vele andere Nederlandse Poetinisten zeggen dat dit niet hun oorlog is, maar dat is onzin. Ze zijn zeker partij in deze oorlog, alleen aan de kant van Rusland. Deze oorlog kent namelijk twee fronten: de ene ligt in Oekraïne en de andere op het internet. We voeren een informatieoorlog tegen Rusland. De desinformatie en propaganda die ze verspreiden, vergiftigt ons publieke debat. Dit is onderdeel van de hybride oorlogsvoering van Rusland. Nederlandse Poetinisten, FvD-ers en ‘realisten’ claimen dat dit niet hun oorlog is. Maar in werkelijkheid helpen ze juist de Russische agenda te promoten. Daarnaast ondermijnen ze het vertrouwen in gerechtelijke processen, zoals het JIT door voortdurend twijfel te zaaien over MH17. Hiermee verkleinen ze de kans dat de daders van deze ramp kunnen worden vervolgd.
Tien jaar na MH17 zijn de daders nog steeds niet opgepakt en is nog altijd niet duidelijk of ze bewust de MH17 neerhaalden of dat het een fatale vergissing was. Rusland voert nog altijd desinformatiecampagnes om de legitimiteit van het onderzoek te ondermijnen en krijgt hierin hulp van Nederlandse Poetinisten. Beste nederpoetinisten, dit is wel jullie oorlog, alleen jullie staan aan de kant van Rusland.