Elke Amerikaanse verkiezing voelt als een zenuwslopende thriller voor Europa, alsof wij Europeanen zijn gereduceerd tot lijdend voorwerp in een nieuwe Tarantino-film. Met angst en beven hopen Europeanen dat de Amerikanen de ‘juiste’ president kiezen en dat Amerika niet vervalt in isolatisme. Nu Trump opnieuw president is geworden, toont dat opnieuw hoe ongezond Europa afhankelijk is van de Verenigde Staten voor hun veiligheid. Europese landen proberen nu eindelijk aan de noodzakelijke 2%-norm voor defensie-investeringen te voldoen, maar de roze olifant in de kamer blijft onbesproken: een Europees kernwapen.
Putin is known for taking liberties with history. You have probably heard him say that NATO should not have expanded. According to Russia, U.S Secretary of State James Baker allegedly promised Gorbachev in 1990 that this would not happen. This promise was supposedly made when the Soviet Union agreed to the reunification of Germany in 1990. Yet, by 2024, several countries east of Germany had become NATO members. Russian propagandists use this to claim that the West betrayed Russia. But is that really true? Did NATO actually make such a promise, or is this Russian fake history? And what was the context in which Baker is said to have made these statements? In this article, we delve into the historical background of this ‘promise.’
Het is een nek-aan-nek race bij de Amerikaanse verkiezingen tussen Donald Trump en Kamala Harris. Wat als Trump opnieuw de president van de Verenigde Staten wordt? Wat betekent zijn spierballentaal voor bijvoorbeeld Oekraïne: vrede in Oekraïne binnen 24 uur? Dat klinkt vooral als holle retoriek, slechts bedoeld om zijn Amerikaanse kiezers te laten geloven dat Mister Trump himself een meesterstrateeg is waar Machiavelli nog een puntje aan kon zuigen. Maar wat betekent een mogelijke overwinning van Trump eigenlijk voor Oekraïne? Omdat Trumps buitenlandbeleid onvoorspelbaar blijft, analyseer ik zijn Oekraïne-politiek aan de hand van drie scenario’s.
In april 1945 kwamen diplomaten uit 50 landen bijeen in San Francisco om de basis te leggen voor een nieuwe wereldorde. Het Europese continent had twee wereldoorlogen en de Holocaust meegemaakt. Ook buiten Europa, zoals in China en Korea, had de Japanse bezetting tijdens de Tweede Wereldoorlog diepe wonden geslagen. De wereld had behoefte aan vrede en stabiliteit. De Volkenbond die opgericht was na de Eerste Wereldoorlog, was de voorloper van de Verenigde Naties. En toch kon de Tweede Wereldoorlog niet voorkomen en dus was er behoefte aan een internationaal instrument die vrede kon waarborgen en mensenrechten beschermen. Vanuit deze gedachtegang ontstond de Verenigde Naties, waarin mensenrechten en het tegengaan van expansiedriften centraal kwamen te staan. Anno 2024 is het echter de vraag of de Verenigde Naties nog steeds die rol kan vervullen. Misschien blijkt de Verenigde Naties een instrument van de twintigste eeuw te zijn geweest.
Poetin staat erom bekend een loopje met de geschiedenis te nemen. U heeft hem vast wel eens horen zeggen dat de NAVO niet had mogen uitbreiden. Volgens Rusland zou de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken, James Baker, in 1990 aan Gorbatsjov hebben toegezegd dat dit niet zou gebeuren. Dit zou de Amerikaanse Minister hebben gedaan toen de Sovjet-Unie akkoord ging met de hereniging van Duitsland in 1990. Toch zijn in 2024 verschillende landen ten oosten van Duitsland NAVO-lid geworden. Russische propagandisten gebruiken dit om te beweren dat het Westen Rusland zou hebben bedrogen. Maar is dat wel waar? Heeft de NAVO echt een belofte gedaan, of is dit Russische fake history? En wat was de context waarin Baker deze woorden zou hebben uitgesproken? In dit artikel duiken we in de historische achtergrond van deze ‘belofte’.
