“Wie sneuvelt in de strijd om het heilige land, wordt van alle zonden gezuiverd en treedt rechtstreeks het paradijs binnen.”
U denkt wellicht dat ik hier de leider van Al-Qaida citeer. Maar dit komt toch echt uit de mond van de Russische patriarch Kirill. Sterven voor Rusland is geen verlies, maar verlossing. Een paspoort naar de hemel. Aldus de patriarch.
Dit is niet alleen Poetins oorlog. Dit is Ruslands oorlog. Meer dan de helft van de Russen vindt dat Oekraïne van hen is en dat het als onafhankelijk land simpelweg niet hoort te bestaan. Poetin noemde de Oekraïense staat zelfs een historische vergissing.
Maar maak je geen illusies. Mocht Poetin morgen van de trap vallen en zijn nek breken, dan stopt deze oorlog niet. Het Oekraïense luchtafweer zal ook dan, nog dagelijks overuren draaien.
Maar als je het commentaar in Nederland hoort, dan lijkt het alsof enkel Poetin en de elite in Moskou schuldig zijn aan de oorlogsmisdaden, en niet de Russische bevolking.
Voor dit artikel sprak ik met Oksii, een Oekraïense die via sociale media fondsen werft voor Oekraïne en daarnaast Russische mythes bestrijdt.
Donald Trump en zijn entourage lijken een deal met Oekraïne over de zeldzame aardmineralen in Oekraïne als een indirecte veiligheidsgarantie te beschouwen. Oekraïne stelt echter veiligheidsgaranties als voorwaarde voor zo’n deal. Volgens vicepremier J.D. Vance zou zo’n mineralendeal de beste veiligheidsgarantie voor Oekraïne zijn. Omdat Zelensky voet bij stuk houdt, zet president Trump in op iets anders: verkiezingen in Oekraïne. Hij heeft eerder al verklaard dat de wapenleveranties worden opgeschort totdat er nieuwe verkiezingen in Oekraïne worden gehouden. Dit wekt de indruk dat president Trump verwacht dat een opvolger van Zelensky wél bereid zou zijn tot concessies, zowel richting Washington als Moskou.
Stel dat die wapenstilstand er toch komt en dat er verkiezingen gehouden kunnen worden in Oekraïne, wie zijn de mogelijke tegenstanders van Zelensky? En hoe staan zij tegenover onderhandelingen met Rusland en territoriale concessies?
Stelt u zich eens het volgende voor: een president die zelf bepaalt welke journalisten vragen mogen stellen en wie niet. Een president die beslist welke demonstraties legaal zijn en welke niet. Deze president zegt hardop dat hij buurlanden goedschiks of kwaadschiks wil inlijven. U denkt vast dat ik het over Vladimir Poetin heb. Maar nee. Dit keer moeten we het echt over Donald Trump hebben.
It’s now almost a weekly occurrence. Donald Trump is once again spreading Russian propaganda or threatening to blow up NATO. Elon Musk suggested that if the European Union were to regulate social media, the United States would withdraw from NATO. Even outspoken European Atlanticists (NATO supporters), like the prospective German Chancellor Friedrich Merz, have effectively already bid farewell to the United States by stating that America is no longer an ally.
Merz’s thinking was confirmed a few days later when Trump claimed that the European Union was established to ruin America. Republican Senator Lindsey Graham piled on: Europeans would be the last to defend freedom. For the Republicans and Trump, Europe is no longer an ally but an adversary.
We’ve ignored so many wake-up calls that it’s become a pattern. Hopefully, this American storm will finally rip the earplugs out of European ears. Europeans are still in the denial phase, but America will drop Europe when it suits them strategically. Stop trying to salvage what’s left—a pan-European alliance between the EU, Turkey, the UK, and Ukraine is the only solution. I’ve already given up on America as an ally.
Het is inmiddels bijna elke week raak. Donald Trump verspreidt weer eens Russische propaganda of dreigt de NAVO op te blazen. Elon Musk suggereerde dat als de Europese Unie de sociale media zou gaan reguleren, de Verenigde Staten uit de NAVO zouden stappen. Zelfs uitgesproken Europese Atlantisten (voorstanders van de NAVO), zoals de beoogde bondskanselier Friedrich Merz, namen in feite al afscheid van de Verenigde Staten door te stellen dat Amerika geen bondgenoot meer is.
Merz werd in zijn denken bevestigd toen Trump een paar dagen later stelde dat de Europese Unie is opgericht om Amerika te ruïneren. De Republikeinse senator Lindsey Graham deed er nog een schepje bovenop: Europeanen zouden de laatsten zijn die vrijheid zouden verdedigen. Voor de Republikeinen en Trump is Europa niet langer een bondgenoot, maar een tegenstander.
We hebben al zoveel wake-up calls genegeerd dat het een patroon is geworden. Hopelijk rukt deze Amerikaanse storm eindelijk de oordoppen uit de Europese oren. Europeanen verkeren momenteel nog in de ontkenningsfase, maar Amerika zal Europa laten vallen wanneer het hen strategisch uitkomt. Stop met redden wat er te redden valt, een pan-Europese alliantie tussen de EU, Turkije, het VK en Oekraïne is de enige oplossing. Ik heb Amerika inmiddels als bondgenoot opgegeven.
Drie jaar geleden begon Rusland de grootste militaire invasie op Europees grondgebied sinds 1945. Deze Russische militaire operatie heeft vandaag haar derde jubileum gehaald, een macabere mijlpaal, en heeft al duizenden levens verwoest. 24 februari 2022 zal door toekomstige historici waarschijnlijk worden omschreven als Europa’s Pearl Harbor. Alleen weten wij dat nu nog niet.
Na drie jaar oorlog zijn grote delen van Oost-Oekraïne onbewoonbaar geworden en duizenden Oekraïense levens verwoest. Maar ook duizenden Russische dienstplichtigen, vaak zonder keuze, vooral uit de Aziatische delen van Rusland, zijn opgeofferd voor deze waanzin.
Volgens de Russische propaganda vecht Rusland tegen nazi’s. Terwijl ze zelf kinderen deporteren, speeltuinen en synagogen bestoken met raketten, steden platbranden en hele bevolkingsgroepen willen vernietigen. Zelfs de doden krijgen geen rust, want ook begraafplaatsen en holocaustmonumenten moeten eraan geloven. Maar de Oekraïners dat zijn natuurlijk de ‘echte nazi’s.’ De afgelopen drie jaar kun je met één woord beschrijven: barbarisme.
Ruslands doelen
Vanaf dag één was het doel duidelijk: de annexatie van de Donbass en de zuidkust van Oekraïne om een landbrug naar Transnistrië te realiseren. Vervolgens moest een pro-Russische marionettenregering in Kyiv de Maidanrevolutie tenietdoen. Maar Poetin had één probleem: Oekraïne wilde daar niet aan meewerken.
Morgen gaat Duitsland naar de stembus. Maar anders dan bij de Amerikaanse verkiezingen waar we drie maanden voor de verkiezingen al murw gebeukt werden met Amerika-specials en documentaires, is er sporadisch aandacht voor de verkiezingen bij onze oosterburen. En dat terwijl de verkiezingen in Duitsland belangrijker zijn dan ooit. Nu Donald Trump veel transactioneler naar Europa kijkt, is een pro-Europees Duitsland enorm belangrijk. Denk hierbij aan wapenleveranties aan Oekraïne, Europese defensieinvesteringen en het reguleren van sociale media. Kortom, de Duitse verkiezingen hebben meer impact op onze veiligheid dan een absurd statement van Donald Trump. En dat is ook precies het probleem: Donald Trump verkoopt, de Duitse verkiezingen niet; die vinden we saai.
En wij Europeanen en vooral Oekraïners betalen daarvoor de prijs
We richten ons op de onderhandelingen tussen Rusland en de VS om een einde aan de oorlog in Oekraïne te maken. Dit gaat niet om Oekraïne, maar om de post-1945 wereldorde die in drie weken aan flarden is geschoten. We kunnen het ons niet voorstellen, maar oorlog was nog nooit zo dichtbij.
Zoals gezegd: dit gaat niet om Oekraïne, hoewel er over de ruggen van 40 miljoen Oekraïners wordt onderhandeld. Dit gaat om de wereldorde die we sinds 1945 kenden. Die bestond uit regels, waarbij internationaal recht het uitgangspunt was en schendingen de uitzonderingen.
Mensen willen doorgaan met een wereld die er niet meer is
Ik vrees dat het besef nog niet helemaal is ingedaald. Wij Europeanen (op Joegoslavië na) hebben vrede gekend sinds 1945. Onze welvaart is opgebouwd na de verschrikkelijke Tweede Wereldoorlog. Onze veiligheid is sindsdien gegarandeerd door de Verenigde Staten en haar atoomparaplu. Wat er nu gebeurt, namelijk dat de Verenigde Staten goede banden met Rusland aanhalen, is een fundamentele breuk. Niet omdat het Rusland is, maar omdat Rusland een vijand is van die internationale rechtsorde en al deze principes aanvalt.
De consequenties en het besef daarvan willen veel politici en bestuurders nog niet in het openbaar erkennen. Maar in feite komt het hierop neer: de VS schofferen alle Europese belangen en willen een deal met Rusland sluiten, in de hoop daarmee een vuist tegen China te maken. Trump zal bedrogen worden door Poetin.
Rusland is eigenlijk een soort detective. Ze sporen altijd wel ergens ‘nazi’s’ op. Geheel toevallig vindt Rusland deze ‘nazi’s’ altijd in landen die willen breken met Poetins staatsmodel. En geheel toevallig is Rusland er altijd als de kippen bij om die landen van hun ‘nazi’s’ te ‘bevrijden.’ Met een naziprobleem heeft Moskou overigens geen enkel probleem: het steunt openlijk de AfD. Deze partij vindt dat Duitsland geen schaamte hoeft te hebben voor haar naziverleden. Ook bij het Russische huurlingenleger, de Wagnergroep, melden zich vooral criminelen en doorgewinterde neonazi’s aan. De oorlog in Oekraïne draait dus allesbehalve om ‘neonazi’s’. Wie de oorlog in Oekraïne dus echt wil begrijpen, zal moeten uitzoomen. De oorlog in Oekraïne gaat namelijk niet om Oekraïne, maar om Rusland.
Drie jaar geleden viel Rusland Oekraïne binnen met als doel de omverwerping van de Oekraïense staat. Het werd de grootste conventionele grondoorlog in Europa sinds de Tweede Wereldoorlog, met loopgraven en frontlinies die deden denken aan de Eerste Wereldoorlog. Bachmoet werd het Ieper van deze oorlog.
Poetin ging ervan uit dat de lokale bevolking zijn troepen als bevrijders zou verwelkomen. In plaats daarvan werden ze opgewacht met Stingers en Javelins. Rusland had nooit rekening gehouden met deze weerstand. Het werd een fiasco. Drie jaar later is Rusland nog altijd niet in staat om grote Oekraïense steden te bezetten, terwijl Oekraïne zelfs een deel van de Russische provincie Koersk bezet houdt.
Het Oekraïense ministerie van Defensie meldde in januari 2025 dat er sinds het uitbreken van de oorlog ruim 800 duizend Russische militairen dood, gewond, vermist of niet langer in staat zijn om te vechten. Rusland voert ondertussen een hybride oorlog tegen Europa, en met Donald Trump terug in het Witte Huis is de toekomst onzekerder dan ooit. Tijd dus om de balans op te maken.
Heeft Bidens de-escalatiepolitiek de Oekraïense staat gered, of was het slechts uitstel van executie? Wat zijn de gevolgen voor Europa? En welk rapportcijfer zou u Bidens Oekraïnepolitiek geven?
